Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

To proszę wszystkich pozdrowić. Ostatni raz byłem u Twojej babci, razem z moim tatą,a chyba 8-9 lat temu.

Bardzo dziękuję i na pewno pozdrowię jak tam będe

A tak wyglądała restauracja dworcowa przed wojną. Te 2 okna po lewej stronie, to pokój p. Malankowskiej. Po lewej stronie pokoju była kuchnia. A na wprost, to mieszkanie p.p. Malewskich. Przez jakiś czas mieliśmy, na balkonie, krzesło z tej restauracji. Ocalała 1 ławka, jest w Pruszczu. A po prawej jest sala restauracyjna.

Pałac - kadr z PKF 1978 rok

Wstawiam zdjęcie z albumu babci wykonane w Ostromecku lub w jego okolicach. Jest to zdjęcie grupowe jakiejś organizacji tam działającej wykonano je prawdopodobnie przed wojną lub krótko po jej zakończeniu. oceniam to po wieku babci która jest na tym zdjęciu w pierwszym rzędzie stojących tuż za księdzem.

Mapa Ostromecka wykonana przez uczestników kolonii w roku 1954-tym.

Ślicznie zrobiony plan.

Rozczuliła mnie "rozlewnia wód gazowych"

Przez miejscowych zwana "Zelternia", a butelka wody "Ostromecko", to była "Zelterka". Oj, napiłem sie tej "Zelterki"...

Pamiętam, że w okresie zimowym i wielkanocnym "Zelternia:" produkowała również "gwiazdorki" i króliki z cukru, malowane farbkami.

A jak pięknie się odbijała taka świeżo otwarta butelka i woda była super pyszna to już dzisiaj nie ta ostromecka co kiedyś. A tak a propos wody źródlanej to kilka kilometrów za Ostromeckiem w małej miejscowości przy takim starym domku była wkopana rura w ziemię i wypływała z niej małym strumykiem zimna, pyszna źródlana woda.

W Mozgowinie niektórzy tak mają, że podłączają się pod źródełka powyżej domu i mają wodę Ostromecką w kranie.

Krótko, bo krótko, ale Ostromecko miało swój klub koszykarskie w polskiej ekstraklasie! Ostromecko, to chyba jedyna wieś w Polsce, która mogła pochwalić się tym faktem.

Ostromecko było także kiedyś ośrodkiem studenckim. Nazwa "studenci" jest chyba na wyrost, chodziło o Policealne Studium Sztuk Plastycznych. Ale jest to miłe dla ucha.

Samotny wychodek przy drodze z Ostromecka do Wałdowa. W tak pięknych okolicznościach przyrody, rubaszne puszczenie bąka, tak, po chłopsku, strzelenie solidnego klopa miało swój niezaprzeczalny urok. I to okraszony śpiewem leśnej ptaszyny, i może również pomrukiwaniem dzików. I zdrowo, i tanio, i ekologicznie. Podobno administracja leśna kazała ten przybytek zlikwidować. I komu to przeszkadzało... Przecież gleba leśna potrzebuje solidnego nawozu. A teraz wszyscy załatwiają "te' sprawy w domu. Ech, chciałoby się posiedzieć w lesie, podumać, pomyśleć, załatwić, co trzeba.... Życie na wsi jest jednak zdrowsze.

Oj, działo się. Rekonstrukcja przyjazdu do Ostromecka Cesarza Wilhelma II-go w 1894-tym roku z okazji otwarcia mostu na Wiśle. Pociąg ciągniony zabytkową lokomotywą Ol-49.

Cesarz miał wtedy 35 lat. Na załączonym zdjęciu jest nieco starszy.
Prawdopodobnie do Ostromecka przyjechał tym pociągiem w zastępstwie Franciszek Józef z Bożej Łaski cesarz Austrii.
Oczywiście za sprawą marszałka Całbeckiego.

Stacja kolejowa Ostromecko

Medal wydany z okazji 775-ciu lat Ostromecka.a

Pałac z lotu ptaka. Kadr ze wczorajszej relacji 71wyscigu TP.

Pamiętam, że w latach 60-tych na Strzyżawie, w odległości około 200 m od przejazdu kolejowego, znajdował się ostry start ostatniego etapu popularnego Wyścigu Pokoju z Bydgoszczy do Warszawy. Oczywiście cała szkoła podstawowa z Ostromecka musiał tam przybyć. Miałem okazje zobaczyć na własne oczy prawdziwych kolarzy i prawdziwe "wyścigówki". Polscy kolarze jechali na rowerach "Jaguar", produkcji ROMET-u. W ekipie radzieckiej jechał kolarz Sajdhuzin.